LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE ŚW. MARII MAGDALENY
Historia szkoły św. Marii Magdaleny zaczyna się w 1302 r., kiedy biskup poznański Andrzej Zaremba wydał dokument erekcyjny dla władz miejskich. Szkoła Ad Sanctam Mariam Magdalenam rozpoczęła swoją działalność w 1303 r.
W 1571 r. Szkoła wraz z przyległym terenem decyzją władz miejskich została przekazana Zakonowi Jezuitów. W 1611 r. Król Zygmunt III Waza wydał przywilej, który podnosił rangę kolegium jezuickiego do statusu akademii. Jej utworzenie zostało jednak zablokowane i odroczone poprzez działania Akademii Krakowskiej. Po kasacie zakonu Jezuitów ostatni rektor kolegium, ks. Józef Rogaliński, utworzył Akademię Wielkopolską, która została później przejęta przez Komisję Edukacji Narodowej i przekształcona w Szkołę Wydziałową KEN.
W czasie zaborów Szkoła funkcjonowała jako gimnazjum pruskie w budynku przy ulicy Gołębiej w Poznaniu i powróciła do tradycyjnej nazwy Ad Sanctam Mariam Magdalenam. Zdobyła sobie wtedy wielkie uznanie i zasłynęła wysokim poziomem nauczania, a jej uczniowie uczestniczyli w powstaniach listopadowym, styczniowym i wielkopolskim.
Od 1858 r. Szkoła działała już w nowym, dobrze nam znanym gmachu przy Placu Bernardyńskim. W związku z zapotrzebowaniem na kolejne sale lekcyjne, w 1879 roku dobudowano nowe skrzydło. Podczas drugiej wojny światowej budynek przeznaczono na cele wojskowe.
Po wojnie Szkoła wznowiła działalność, lecz nie na długo. W 1947 roku, na pobliskim terenie ruin kościoła Franciszkanów doszło do zabójstwa agenta UB i aktywisty Związku Walki Młodych przez członków powojennej konspiracji niepodległościowej. Po tym wydarzeniu, w wyniku arbitralnej decyzji władz komunistycznych podjęto decyzję o likwidacji Szkoły, a uczniowie „Marynki” zostali rozproszeni po innych liceach w Poznaniu. Większość z nich trafiła do szkoły przy ul. Różanej.
W 1990 r., dzięki wieloletnim staraniom Stowarzyszenia Wychowanków, Liceum Ogólnokształcące św. Marii Magdaleny wznowiło działalność edukacyjną. W 1994 r. odbyły się pierwsze egzaminy maturalne, a mury Szkoły opuściło do dziś 5330 absolwentów.
Dziewiętnastowieczny gmach Szkoły jest zbudowany w stylu arkadowym – bryły są monumentalne i proste. Skrzydło boczne dobudowane w latach 70. XIX w. nie jest symetryczne, głównie z powodu braku finansów i czasu na rozbudowę. Szkoła kształtem przypomina literę „L”. Ma cztery kondygnacje – suterenę, w której znajduje się kotłownia, parter i pierwsze piętro, gdzie są klasy, sekretariat i aula, a także strych z biblioteką. Piętra są widocznie zaznaczone w bryle budynku. Marynka została zbudowana z cegieł promnickich, które niegdyś były pomalowane na żółto, co nadal widać w niektórych miejscach elewacji.
Na fasadzie widzimy również powtarzający się motyw łuku okrągłego. Na samej górze znajdują się oculusy, czyli małe okrągłe okienka. Patrząc na fasadę Liceum św. Marii Magdaleny, nie możemy zapomnieć o tym, jakie architektoniczne cuda skrywa jego wnętrze. Przejścia są zwieńczone łukami eliptycznymi, co nadaje pomieszczeniom uroku i elegancji. Powraca motyw koła, pojawiający się również we wzorach poręczy. Warto zwrócić uwagę na zworniki wieńczące filar schodów, które pełnią funkcję ozdobną. Motyw dekoracyjnych kwadratów cechujący zabytkową stolarkę widoczny jest na niektórych drzwiach czy oparciach siedzeń w podziemiach szkoły.
Mamy nadzieję, że udało się nam przybliżyć państwu historię i architekturę budynku naszej szkoły – słynnej Marynki. Wierzymy, że podczas następnego spaceru ulicami Poznania nie przejdą Państwo obok niego obojętnie.